Paul Rudolf Uhl
LÄRCHEN im Herbst
Schnej geht’s jatzt auf oamoj mit de
Laubbaam: Gejb werns iatzt und rot,
weil da Hirgst mit Riesnschrittn
einabricht – ja, sappalot !
D Nodlbaam bleibm Sommers, Winters
grea*, des is hojt oafach so,
dass im Winta aa wos greans gibt,
hojtn s eahnan „status quo“…
Ausnahm macha do de Lärchn,
de doan s wia de Laubbaam aa,
wer(d)n ganz pfundig gejb und gojdn.
Find i schee, des muaß so sa**…
Lärchn gibt’s drobm auf de Berg, do
san s dahoam, do wachsn s guad…
I finds schee, dass s sojche Baam gibt,
in da Sonn leichtn s wia Gluat…
*grün **sein Lärchenblüte, Foto Uhl
Die Rechte und die Verantwortlichkeit für diesen Beitrag liegen beim Autor (Paul Rudolf Uhl).
Der Beitrag wurde von Paul Rudolf Uhl auf e-Stories.de eingesendet.
Die Betreiber von e-Stories.de übernehmen keine Haftung für den Beitrag oder vom Autoren verlinkte Inhalte.
Veröffentlicht auf e-Stories.de am 20.10.2016.
- Infos zum Urheberrecht / Haftungsausschluss (Disclaimer).