´n Huus vull Leven 2

In Huus ankomen, repen wi al! in d´ Stuuv binanner, um dat se uns Mitbrengsel bekieken kunnen. Un denn kweem de groot Ogenblick. Een Greep in d´ Handtaske un tomaal stunn de Hund up Teppich. Moder sloog Hannen boven d´ Kopp tosamen un Vader mook ok nett keen blied Gesicht. Süsters im Brörs wullen dat lüttje Deer gliek up Arm nehmen, man dat leet ik neet to. Harr ´k dat man daan, denn tomaal gung dat Deer in d´ Huukje un sett ´n Pool Water up Teppich. Mi was dat so to, as wenn de Hund daarmit seggen wull: Is dat nix, wenn ik nu in jo Familie koom? Dat kann doch neet so drög togahn, dor will ik nu erst even ´n Goden up utdoon. Ja, dat harr he nu up sien Art ok ja daan. Moder wurr recht ´n bietje lelk. Dat fehl ok noch, se harr dor al so völ Wark mit, hör Kinner schoon to kriegen, un nu sull se dor ok noch för uppassen. Wi Kinner seen hör all mitnanner to, dat wi dat woll immer geern wegmaken wullen, wenn wi Mucki - so sull dat Deer heten - man hollen dürsten. Gung noch all wat hen un her mit Proten, man denn geven Ollen so sacht lüttjet bi. De Hund kunn blieven. Ik weet heel neet mehr, wat wi uns Ollen domaals all toseggt hebben, wo leev wi nu immer wesen un wo wi nu erst so recht in d´School lehren wullen. Good, dat dat domaals neet all mit Penn fasthollen worden un daarmit, wo sull ´t ok anners, gau in ´t Vergetelbook komen is. Anners weren wi seker de leevste Kinner van Mainhaf worden. Is man good, dat wi ´t neet worden sünd; wat harren wi denn ´n Bült Pläseer minner hart. Nu harr wi ok in d´ Vörenn ´n lebennig Deer to spölen. Bold mook de Hund sien Wark ok immer in buten, he wunn good an, un wi Kinner weren mit uns Mucki van Harten tofree.
Egentlik sull ´n nu ja menen, dat dat mit de Deren, de wi harren, erst ´n Settje so blieven kunn. Twee Kaninen un een Hund, dat harr wiers neet elker Familie. Aber, as wenn ik domaals al wußt hebb, dat ´n mit de Tied neet mitkummt, wenn ´n neet immer wieder arbeiden deit. Ik doch al weer wieder Wo weer dat ok noch, wat harr Grete seggt? Wenn ´n Hund Jungen hebben will, denn mutt he sük daarför erst ´n Vader söken un denn kummt dat al all torecht. Un ´n bietje müssen de Minsken dor mennigmaal ok bi helpen. Nun harr wi ja een ollerde Kanin. Worum sull de neet ok maal Jungen kriegen? Man wo kunn de sük nu woll ´n Vader söken, de seet ja immer in d´ Huck un kunn keen een Kant an. Wat sull ´t, hier muß de Minsk nu maal nahelpen. So nohm ik mien Kanin unner d´ Arm un gung daarmit na d´ Nahber hen. De harr woll ´n Stück of dartig Kaninen. Dor sull doch woll sachs een bi wesen. de Vader worden wull. Ik vertell uns Nahher, wat ik up ´t Hart harr un he wuß ok sogliek Bescheed. He meen: „Laat dien Kanin vandaag man even hier. Ik doo hum gliek in disse Huck mit in. Kann good angahn, dat de Kanin dor in wol! Sinns is, Vader to spölen. “Geern de ik mien Kanin dor ja neet bi in, wiel de anner ok al gliek achter hum an gung. Nahber meen, ik hövde keen Nood hebben, dor kunn nix geböhren.
Tegen Avend hool ik de Kanin weer of. So as ´n dat sehn kunn, harr he de Visit good overstahn. Nahber meen, he harr sük de beid Deren over Dag faker bekeken un dat leet woll so, as wenn se sük over Jungen eenig worden wassen. Man heel genau kunn ´n dat noit weten. In veer Week sowat sull sük dat woll rutstellen. Ik muß dor aber good um denken, dat immer gnoog Stroh in d´ Huck weher. De veer Week wurren mi ruum lang, man se gungen vörbi. Van mien Visit bi d´ Nahber harr ik nüms wat vertellt. Eenmal kweem mien Süster smörgens ut Schür un see, ik sull even gau komnen, dor was wat mit de groot Kanin neet up Stee, De heel Huck weer vull Haar, de dat Deer ja seker verloren harr. Kiek, doch ik, is all good mitlopen. Wi gungcn all mitnanner in d´ Schür un bekeken uns de Budel. Moder meen, wenn se neet genau wuß, dat de Kanin immer allennig in d´ Huck west weer, denn kunn dat good angahn, dat de Jungen kregen harr. Man so meen se, leet dat woll mehr daarna, dat dat Deer krank was. Nu bleev mi ja nix anners mehr over as to bekennen, dat ik ´n Vader för de Jungen funnen harr un wo dat all lopen was. Moder kunn d´ Mund bold neet weer dicht kriegen van all dat, wat se dor to hören kreeg. Seker hett se achterna ok ´n bietje an smüsterlachcn west, man sehn hebb ik ´t neet.
Acht Jungen harr de Kanin kregen. Nu weren dat denn al tein Kaninen. Nee, negen egentlik blot, wiel Nahber seggt harr, wenn de Jungen kwemen, denn stunn een daarvan de Vader to. De muß ok ja wat hebben. Dat harr mi woll inlücht un na fief Week broch ik hum een hen.
So wurr dat bi uns in d´ Schür all wat lebenniger. Man nu muß dat ok erst ´n Settje good wesen. Ja, egentlik woll, man mi gung al weer wat dor d´ Kopp. ´n Vader söken, wenn ´n Deer Jungen hebben sull? Worum söken, de kunn ´n ja wiers ok kopen of nahst tuusken. So kweem dat ok gau, un mit de Tied kreeg ik ok all wat mehr Künn van dat Derentüchten. Wat ik noch neet wuß, leet ick mi van Nahhers Jungens verklookfideln. Dat weer mi ok völ lever. Wo kunn ´n sowat ok woll mit Ollen beproten, de van Deren nu ja nett heel keen Künn harren.
Mit de Tied mook mi dat ok nix mehr ut, wenn maal ´n Kanin to slachten weg gung. Moder weer denn blied, wenn se wat bito in d´ Pott harr. Un wiel Vader nu sach, da twi de Deren so enigermaten uppassen deen un of un to dor ok ´n Braa bi rutkwamm, leet he uns mit sowat heel in Free.
So wurr dat Kaninvolk bi uns immer groter. As nahst denn noch Duven, Meerswienches un Höhner daarbi kwerncn, harren wi tiedwies over hunnert Deren in d´ Schür. Vörn in ´t Huus bleev dat aber bi een. Daarför stunn dor of un to maal ´n Pupp up, wor wi immer weer uns groot Pläseer an harren.
Wenn ik dor vandaag noch so an denk, denn mutt ik seggen. dat domaals bi uns in d´ Huus ´n heel Bült Leven was.. Un vandaag? Uns Kinner sünd at weer ut Huus. Een Hund is uns noch bleven. Ruhig is ´t worden. Ruhig, Tied to besinnen un mit Penn fasttohollen, wat ´n all beleevt hebben dürt.

• Autorensteckbrief (Infos & weitere Beiträge)
• rudolfelsterweb.de (Spam-Schutz - Bitte eMail-Adresse per Hand eintippen!)

  Rudolf Elster als Lieblingsautor markieren

Diesen Beitrag empfehlen:

Mit eigenem Mail-Programm empfehlen