Neet verdeent

Wenn ik smörgens mal up Tied mit Hund unnerwegens bün, denn seeg ik faaktieds ok Kinner, de na d` School gahn. Un nettso faak fallt mi denn in, dat wi disse Padd ja all mal gahn sünd. Man na mien Menen geiht de Kinner dat vandaag `n Bült beter. Wenn de denn smiddags na Huus komen, hebben se wiß völ beleevt, man dat hebben se neet hat: Gallers. Dat dürt vandaag neet mehr wesen, dat Mesters de Hand mal utglitt. In dat Gedeel much ik daarum ok noch woll mal weer hen, wiel mi ja nix geböhren kunn. Nu ja, Schellens un Straafarbeid of Nasitten geev dat denn wiß ok, man dat dee ja all neet sehr. Dor kunn`n good mit leven.
Dat was froher heel anners. Wenn `n blot `n Book vergeten harr, denn geev dat al `n goden an d` Beck. Wi troden uns neet mal, dat in Huus to vertellen. Dor kweem denn wiß noch de Proot, dat sull ok woll verdeent west hebben. Eenmal see Moder sogoor mal, as se gewahr worden was, dat ik Gallers kregen harr, se wuß woll neet warum, man dat wuß se wiß, ik harr lang neet genoog kregen. Daarum stunn dat för uns fast, well Gallers kriggt, hett dat ok verdeent.
Man denn was Moder doch mal anner Menen. Maria harr düchtig wat utfreten of keen Lehren maakt. Wat dat genau west hett, weet ik vandaag neet mehr, se harr tominnst wat mit Kleerbögel vör d` Achterenn kregen, man ok nix in Huus vertellt. Hör Nadeel was, dat Saterdaags baadt wurr, wor denn alls vandag kummt, wat `n so an sien nakend Leven mit sük rumdraggt. Maria droog an hör Achterenn so`n Stück of wat blau Striepen. As Moder de to sehn kreeg, froog se, wor de denn herkomen deen. Maria overleggde neet lang un see, dat se mit Rad to Malör komen was. Dor geev Moder sük mit tofree. `N heel Sett later kweem de Proot nochmal weer up disse blau Striepen un dor vertellde Maria denn, dat Mesterske hör de tokomen laten harr. Dor hett Moder dat eenzig Mal seggt, wenn se dat wußt harr, denn was se dor wiß achteran gahn, wiel sovöl Gallers doch woll düchtig overdreven west weren.
Wenn Moder gewahr worden weer, wat ik in dat Gedeel tweemal beleevt hebb, ik löv, denn harr se sük dor wiß nochmal tüsken stoken. Dat weren Strafen, de ik over`t Heel gesehn wiß verdeent harr, man neet daarför, wor ik hör för kregen hebb. In de eerst Saak leeg dat dor an, dat de Zug na Nörden `n Tied lang blot bit Hauptbahnhof fahren dee. Dor kwemen wi denn so tein Minüten vördem, dat de School anfung, an. Wi mussen d`r denn immer `n goden Stapp bi doon, man meesttieds kwemen wi doch `n paar Minüten to laat. Twee van uns Mitschölers – Dietmar un Manfred – lepen elker Mörgen disse ruugweg twee Kilometer in Drafft un kwemen faaktieds ok noch to laat.
Nu was dat eenmaal so, dat wi smörgens in d` eerst Stünn in Reken `n Arbeid schrieven sullen. Mester harr mi daags vördem good indaan, ditmal d`r up Tied to wesen. Dat harr ik mi denn ok vörnomen un was mit de beid „Drafft-Lopers“ gahn. Man dat hulp all nix, ik kunn dat neet rieten. De Stünn was al anfangen un all Mitschölers al düchtig an`t reken. Ik entschülligde mi, dat ik dat neet rieten kunnt harr, ok wenn ik heel in Drafft van d` Bahnhoff komen was. Mester dee so, as wenn he nix verstahn harr un geev mi eerst even `n goden an d` Beck. Dat was aber blot de Vörsmaak van dat, wat noch komen sull. Ik settde mi up mien Platz un do kweem he mi ok al na. Dor kreeg ik weer `n paar an d` Lepels. De weren woll daarför, dat he mi de Upgaven nu noch mal extra dikteren muß. As dat daan was, muß ik erst even mien Taskedook vandag halen, um dat ik weer wat sehn kunn. Bi dat heel Spillwark was dat Reren neet utbleven un harr doch riekelk Fuchtigheid mit sük brocht. Nös un Mund mussen ok ofdrögt worden. Middewiel harren mien Mitschölers hör Arbeid al `n heel Enn hen. Mi bleev neet mehr völ Tied, de Upgaven hentokriegen. Van de fief hebb ik nett twee Stück rieten kunnt.
Wo dat nahst all utlopen is, dat weet ik vandaag neet mehr, blot dat noch, dat de Arbeid `n fief was un mi bi`t Versetten neet hulpen hett. Wunnern mutt ik mi vandaag blot noch immer, dat ik mi dat all beden laten hebb. Nu ja, dat was even so, well wat an d` Lepels kreeg, de harr`t wiß verdeent un daarmit was de Proot ut. Man Gallers kriegen un nix daan to hebben, dat brengt dübbelt Pien. Villicht mutt dat ok so wesen. Wo will`n anners de Gallers utglieken, de`n neet kregen hett un egentlik doch ehrelk verdeent hatt harr.
Bi de tweede Saak was dat neet heel so slimm, man even ok neet verdeent. Dat was in de eerst Jahren na d` Krieg. Moder harr Wark, dat se uns in d` Plünnen hollen dee. Besünners stuur was dat mit Schohwark. Dat riegde sük aber noch enigermaten, as de Klumpschoh upkwemen un ik ok `n Paar kreeg. De Unnerdelen weren heel ut Holt un boven nett as anner Schoh ut Leer. Wenn`n so henkieken dee, kunn`n dor hast nix van sehn, dat de anners wassen. Man wenn dor een mit ankluntern kweem, denn wuß elk, dat de Klumpschoh an harr.Daarmit gung ik nu al `n paar Week na d` School. Se weren aber wat drang un dat mutt de Tonen woll neet paßt hebben. Se geven mi haast elker Dag dör Pien to verstahn, dat de Schoh so gau as `t angahn kunn weer uttrucken worden mussen. Wat hulp`t, de Pien muß ik dragen; kunn ja neet up Hosocken lopen. Wenn ik langsam leep, gung dat ok enigermaten.
Un nu kweem dat weer, dat ik för disse Pien ok noch betahlen muß. Intüsken harren de Tonen sük noch wat utdocht un `n dicken Huud um sük to wassen laten, wor wi vandaag Höhnerogen an seggen. Daarvan harr ik veer boven un dree unner d` Tonen sitten. Dor bleev neet ut, dat ik haast immer de Lesd was, de in d` School ankweem.
As ik eenmaal noch su ruugweg hunnert Meter van d` School weg was, overhaalde uns Klassenmester mi mit Rad un reep mi noch to, dat was ja keen Wunner, wenn `n so langsam lopen dee as ik, denn muß`n ja immer to laat komen. Dor harr de Mann egentlik ok ja recht. Wo sull he weten, dat ik in sükse „Mötschoh“ neet beter lopen kunn. In d` School ankomen, kreeg ik eerst nochmaal `n goden Packje Schellens, man de deen ja neet sehr. Dor kunn ik woll mit leven. Wenn ik dor tegen angahn wull, denn muß ik villicht mien Schoh noch uttrecken un de Höhnerogen vörwiesen. Dor kunn denn ok ja noch geböhren, dat mien Foten neet allto schoon wassen un denn geev dat wiß noch mehr Schellens.
So geev ik mi denn mit `n Straafarbeid tofree, de dor ok noch bi offallen dee. Ik muß dree Sieden ut`n Book ofschrieven, wor`t Papier mi egentlik völs to schaa vör was. Man wat deit `n neet all, wenn Minsken menen, se mutten hör Will hebben, ok wenn `n hen un weer mal unschüllig is.

• Autorensteckbrief (Infos & weitere Beiträge)
• rudolfelsterweb.de (Spam-Schutz - Bitte eMail-Adresse per Hand eintippen!)

  Rudolf Elster als Lieblingsautor markieren

Diesen Beitrag empfehlen:

Mit eigenem Mail-Programm empfehlen