Paul Rudolf Uhl
Siebzehn Hoibe
Beim Kirchawirt, do bin i gsessn
vo Nomedog* um hoibe drei
- bis Mitternacht – i bin so frei…
`S war
griawig !** – I hob d´Zeit vagessn...
De Spezln -
kemma san`s und ganga:
da Schorsch, da Sepp und aa da Flo´,
da Hias, da Koarl – san oi davo…
Zum Hoamgeh hob i goar koan Planga… °
In meina Wohnung bin i sejtn: °°
Dahoam, do bin i ganz alloa,
i hob aa ned recht vui zum doa,
und müasst grod hoazn bei der Käjtn!
Beim Kirchawirt am Stammdisch sitz i
so gern, weil i im Woarma bin,
im Dirndlgwand, de Kejnarin (ihr
Dekolletee!)
de macht mi manchmoi ganz schee hitzi…
Mit siebzehn Hoibe ^ wann i hoam geh;
in drittn Stock, de Treppn nauf:
I moan, i stirb ! – Des regt mi auf!
Dann hob i jed´s Moi de Idee:
Es waar mia`s Hoamgeh ned so fad,
wann im Parterre i wohna daad…
* Nachmittag ** gemütlich
° Verlangen °° selten ^ (und zwanzg Brezn)
Die Rechte und die Verantwortlichkeit für diesen Beitrag liegen beim Autor (Paul Rudolf Uhl).
Der Beitrag wurde von Paul Rudolf Uhl auf e-Stories.de eingesendet.
Die Betreiber von e-Stories.de übernehmen keine Haftung für den Beitrag oder vom Autoren verlinkte Inhalte.
Veröffentlicht auf e-Stories.de am 24.01.2010.
- Infos zum Urheberrecht / Haftungsausschluss (Disclaimer).