Ingrid Höft
Winterspaziergang
Ja Herrschaft na, is des a Gfrett!
Seit fast zwoa Wocha kriag i ned
- und 's Weda kon do nix dafür -
mein Arsch ned ausse bei da Tür.
Hob extra neie Stiefe kafft,
schee warme, mit an langa Schaft,
damit koa Schnee ned einefoit,
dann wern aa meine Fiaß ned koit.
De Handschua hob i sowieso
a warme Haum de kaff i no;
kannt so den Winta übasteh,
oi Dog a bisse ausse geh.
Denn frische Luft, sogt scho da Kneipp
de braucht da Mensch - ob Mo, ob Weib…
Und de Bewegung hoit uns jung,
bringt unsan Kreislauf schee in Schwung.
Noch hundat Meta merk i scho,
da druckt woas an de Zechan dro!
Des duad aa ganz schnej sakrisch weh,
kon fast koan Schritt mehr damit geh.
Hupf wieda hoam – ja, und i schaug;
do sieg i aa scho`s Hehnaaug*.
So bläd kons geh - hob i mia denkt
und hob ma des Spazierngeh gschenkt.
* Hühnerauge
Ingrid Höft
01/2010
Vorheriger TitelNächster Titel
Die Rechte und die Verantwortlichkeit für diesen Beitrag liegen beim Autor (Ingrid Höft).
Der Beitrag wurde von Ingrid Höft auf e-Stories.de eingesendet.
Die Betreiber von e-Stories.de übernehmen keine Haftung für den Beitrag oder vom Autoren verlinkte Inhalte.
Veröffentlicht auf e-Stories.de am 02.01.2011.
- Infos zum Urheberrecht / Haftungsausschluss (Disclaimer).