Ingrid Höft
Erinnerungen an d´ Schuizeit
Geh Oma kimm vazajh ma wos,
ja mach mia hoit de Freid,
am bestn so a Gruslgschicht
aus deina Jugendzeit.
Wia war des domois in da Schui?
Warst du denn oiwei brav?
Und stimmt des, daß vabotn war
no ned de Prüglstraf?
Mei Bua, wenn i dia des vazajh,
dann werst des ned vasteh,
fias Schwätzn host scho Datzn kriagt
und de dean ganz schee weh!
An Oansa hob i gor nia ghabt,
scho glei ned im Benehma,
weil i hob damois scho wia heit
mei Maul ned hoitn kenna.
An Dreia hob i öfta kriagt,
de Zwoara eha nia.
Des is ned an de Lehra gleng
scho eha grod an mia.
Zu meina Zeit, do liag i ned,
war sechs no ned recht gfrogt.
War der moi in a Schuiaufgab,
dann hod der richtig gschod.
Ja Bua, häd i des domois gwußt
wie wichtig Lerna is,
hät i fia d' Schui scho mehra do
des woaß i heit ganz gwieß.
Do lacht da Bua und moant: „Ja mei,
jetzt Oma gibts an Sinn,
dann liegt de Faulheit ja bei mia
scho in de Gene drin“.
Ingrid Höft Januar 2011
Vorheriger TitelNächster TitelDie Rechte und die Verantwortlichkeit für diesen Beitrag liegen beim Autor (Ingrid Höft).
Der Beitrag wurde von Ingrid Höft auf e-Stories.de eingesendet.
Die Betreiber von e-Stories.de übernehmen keine Haftung für den Beitrag oder vom Autoren verlinkte Inhalte.
Veröffentlicht auf e-Stories.de am 11.01.2011.
- Infos zum Urheberrecht / Haftungsausschluss (Disclaimer).