Op´n Dörp (Wat bün ik fliedig)

Ik heff dor een Nobersch, een de allens weet
weet ok öber mi, allerbestens bescheed
ik goh to Arbeid, in alle Hergottsfröh
trüch komm ik loot Obends, in de Schummere
denn brennt bi mi´t Licht noch, bet merrn in de Nacht
un all tiedig fröh Morrns un dorüm het se dacht
ik sloop man dree Stünnen un de anner Tied
mut ik noch reinmaken, prünnen un so´n Schiet
dat ik so fliedig bün, vertellt se jedeen
een fliedigeren Minschen,  dor kinnt se keen
so een Sludere, de is doch bannig nett
dorbi liech ik komodig all lang in mien Bett
na und wiel ik Nachens dann Lokus nich finn
schalt vun alleen in Düster dat Licht sick in
un geiht erst wedder ut, morrns in Hellen
ober dat mut ik jo nich de Nobersch vertellen