Paul Rudolf Uhl
Bissgurrn
A Bissgurrn wannst dahoam host – mei –
na werd dei Lebm so leicht ned sei…
A jeda Ma woaß, wos des is:
a bissigs Wei min granti(g)n Gfrieß.
Des schimpft und keift, dem machst nix recht –
so oane, de ma los sei mecht…
Bestimmt woars friahra moi ganz liab.
De Liab is weg – wer is da Diab?
S is müahselig, danoch zun Frogn…
Wo s Wort herkimmt, konn i Dir sogn:
Gurrn is oafach a weiblichs Ross -
so nennts da Bauer z meist. – Ja, bloß
a Stutn wann s is, de oft beißt -
mei liaba Ma – hast des dakneißt*?
De taugt ned für a Zwoara-Gspann…
Was macht ma mit ra soichn dann?
Vakauffa! – Drah s an Dumma o,
na hast Dei Ruah, ja sowieso…
Bei n Ross is grod a Lumparei.
Bei n Wei – mei, do kunnt s schwierig sei!
* verstanden, erkannt P.U. 18.08.14
Rangauseinandersetzungen unter den Stuten. Diese wird meist
durch Bisse ausgetragen. Rivalität von Frauen untereinander
im Berufsleben wird oft als Stutenbissigkeit bezeichnet. - Wikipedia
Die Rechte und die Verantwortlichkeit für diesen Beitrag liegen beim Autor (Paul Rudolf Uhl).
Der Beitrag wurde von Paul Rudolf Uhl auf e-Stories.de eingesendet.
Die Betreiber von e-Stories.de übernehmen keine Haftung für den Beitrag oder vom Autoren verlinkte Inhalte.
Veröffentlicht auf e-Stories.de am 18.09.2014.
- Infos zum Urheberrecht / Haftungsausschluss (Disclaimer).