Paul Rudolf Uhl
Weihnachtsengel
De Dog, do hab i sejm* mi gfrogt,
ob s denn an Weihnachtsengl geit**.
„Wer woaß denn des?“ hat mei Frau gsogt
(sie woaß des aa ned, duad ihr Leid!)…
Es kunnt scho sei, ma sehgt s ja ned
an jedn o, der oam do gegnt^…
Vielleicht gibt s vuj, so woar no ihr Red,
sie hätt si des scho öfta denkt:
A jeda kunnt a Engl sei,
der andre mit an Gschenk dafreit,
am nettn Gruaß, an Blick dabei,
an liabn Wort voj Herzlichkeit…
Ned grod zur Weihnacht is des wohj.
Sie moant, des gaab s as ganze Joahr –
Warum s an Weihnacht grod sei soj,
is ned zun Eisehgn – wirkli woahr!
Mia sojtn olle Engl sei
und andre Leit mit so wos gfrein
und wirkli ojwei Müah uns gebm -
ned bloß beim Christbaam-Kerzn Schein.
*mich selbst **Mundart: gibt ^begegnet P.U. 04.12.19
Vorheriger TitelNächster TitelDie Rechte und die Verantwortlichkeit für diesen Beitrag liegen beim Autor (Paul Rudolf Uhl).
Der Beitrag wurde von Paul Rudolf Uhl auf e-Stories.de eingesendet.
Die Betreiber von e-Stories.de übernehmen keine Haftung für den Beitrag oder vom Autoren verlinkte Inhalte.
Veröffentlicht auf e-Stories.de am 04.12.2019.
- Infos zum Urheberrecht / Haftungsausschluss (Disclaimer).