Jeden Morga dees Gebruddel
ums "hoch geschätzte" Frühstücksei.
Jeden Morga mords Gezeter -
doch so ond so rom gibt´s a Gschrai!
So rom heißt: Dees Ei isch z´läbbrich.
So rom heißt: Dees Ei isch z´hart.
Zwischendrin wär´s fast grad richtig, -
doch dees steht uffma andra Blatt.
Ledschda Freidich hoddr uffbassd,
nemmd d´r Leffl ond haut druff.
Sachte,- denn wer woiss wias drenn isch,
langsam machd´r d´Schala uff.
S´halbe Ei bäbbd an d´r Schale!
Boggelhard isch heit dees Glomb!
Jetzt willsch gschwend no ebbes saga,-
sechd die Alt: Dees sei so gsond!
Guad, nâ zwengsch dees Deng halt nondr,
mit viel Salz ond mit deim Tee.
D´r Doddr bleibt em Hals drenn stegga,
pass uff,- sonschd bisch am End no hee!
Dann d´r Samschdich voll Erwartung -
er hofft dees Ei isch heit wohl recht.
Ond so nemmd´r gschwend dees Messer
- köpft dees Deng - ond flucht net schlechd.
Sabberlot jetzt hengd d´r Doddr
an meim scheena weißa Hemd!
Ond dees Eiweiß isch wia Wasser -
gôht uff meiner Hosa fremd!
Voller Zorn zieht er von dannen,
lässt ab heit die Eier steh´!
Ziert sich ond scheißt uff dees Eiweiß,
will koi Frühstücksei meh seh´!!!
copy by rsto