HAAR EN HEM

… In de intieme helderheid waarin ze brandden, was de zee te horen;
ze gingen in de nacht als in de gloed van nimbus,
als in goud dat ontsnapt is uit een koraaltempel
en anemonen uit het zuiden, en hoge taille en ogen:
de bloem van het hart;

… Als het timpaan van een lelie en het kiezelzuur van een roos, straalden ze licht uit;
Ah dan, het conclaaf van de hemel,
ah, zijn vlammende valuta, zijn zegel en zijn macht!

... samen waren ze van alle tijden en alle pijnen gekomen
rond de hoeken en molicies, daden en trillingen,
naar deze liefdesconventie;

… Op het exacte uur zag de engel des doods hen vertrekken;
zijn wezen van lucht, was een vurige bries.
***
Antonio Justel Rodriguez
https: //www.oriondepanthoseas 
***