Mit Pannkook na achtern

So veer-, fiefmaal in `t Johr geev dat bi uns fröher Pannkook. Meesttieds weer dat up `n Saterdagavend, wiel ik denn van Siegelsum Melk haalt harr. Backen dee uns Flüchtlingsfroo, de uns of un to hulp. Worum de dat nu nett doon muß, weet ik vandaag neet mehr. Villicht, wiel se dor `n besünner Slag van harr.
Wenn de Pannkookdeeg anröhrt wurr, gungen wi Kinner woll maal even so mit Finger dör d` Mengsel. Man so recht smook dat neet, wiel de Zucker ja nahst erst up de klaar Pannkoken streit wurr. Denn gung dat Backen los. Een Pannkook na d` anner wurr up `n Teller upstapelt, de up Ovend stunn, um dat dat lecker Reev bit hento `t Eten de Warmte hollen dee. Wi Kinner stunnen denn all um d` Ovend to un keken mit gierig Ogen, wo de Pannkooktoorn immer hoger wuss. Ik mutt woll heel besünners groont hebben, wat uns Backfroo - Froo Rohner heet se - wiers upfallen is. Se see tomaal an mi, wenn dat mit uns beid wat worden sull, denn muß ik mi erst even `n rechtschapen Jack antrecken. Dor kunn ik mi nu heel un dall keen Riem up maken, wat dat woll up sük hebben sull. Ik harr ja `n Hemd an un in d` Köken was dat na mien Menen warm genoog. Man se sull hör Will hebben. Well wuß, wor dat good för was. Dürs man so even, do kweem ik mit `n Jack an weer un stell mi tegen uns Backfroo. De Pannkooktoorn weer al riekelk hoch worden un an d` Mengsel kunn`n woll sehn, dat `t Backen bold daan was.
Nu muß wi immer vör`t Eten erst noch maal all na achtern in d` Schür, um dat wi bi d` Tafel neet dat Nödigst för `t Drockst gahn laten mussen. Froo Rohner nohm mi bi Siet un see mi heel sacht in`t Ohr, nu sull ik even good uppassen. De vörlesd Pannkook weer so ruugweg klaar, do see Moder:“ So, marsch, alle ab nach hinten!“ All Kinner stoben d`r tomaal vandör, man ik bleev noch. Uns Backfroo see, nu sull ik gau mien Jack openmaken. Dat dee ik ok un so nohm se de gleinig Pannkook ut Pann, drück mi de an d` Borst, mook mi de Jack weer dicht, drück mi ok noch mien Arms d`r up un joog mi na achtern. Um dat dat nu neet upfull, see se noch, of ik neet hören kunn. De anner Kinner weeren doch al lang weg. Ik muß woll immer de Lesd wesen.
Mi dreev dat ok gau weg, wiel de Pannkook so heet was. Man wor nu hen d`r mit? Mit beid Arms vör d` Borst gung ik mit naar Pien un Stennen ok na achtern, wor mien Süsters un Brörs al wachten deen, bit weer een mit sien Geschäft klaar was un se an d` Tuur kwemen. Ida wull nett de Dör ofsluten un hör Wark doon, do sachen de annern mi komen. Wiel ik so raar dee un an`t stennen was, dochen se, ik muß woll um nödigsten. Ida wurr torüggropen, wiel dat bi mi nu ja woll `n rechtschapen Noodsaak was. Un wenn`n dor neet helpen dee, denn kunn d`r woll wat in d` Büx gahn. Ida muß`t even noch `n Settje fasthollen. Wenn de wußt harren ! Man mi kweem dat good topaß. Ik sleepde mi na de Dör mit dat Hartje hen, sloot van binnen of un sett mi in Ruh un Free up Brill. Dor leet ik mi de Pannkook good smaken. Wenn ik dat vandaag so overdenk, denn harr ik mi domaals ja so rechtschapen wat schamen mußt. Man do wuß ik leider noch neet, wo dat maakt wurr.
Nu ja, as ik mien Pannkook d`r achter un vör d` Wies noch`n bietje drückt harr, mook ik mien Süster Bott, för de dat nu mit leverlaa ok hochnödig Tied wurr.
`N Sett later satt ik mit all annern an d` Tafel to eten un dor smook mi dat nettso good. Hett ok nüms murken, dat ik al een Pannkook binnen harr. Nahst hebb ik dat sülvst aber noch good murken, wiel mi`t in`t Leven doch all wat kniepen dee. Weer woll doch wat mit an, wat uns Ollen immer seggen deen: In Ruh eten un denn noch good kaut, dat is al mehr as halv verdaut.

• Autorensteckbrief (Infos & weitere Beiträge)
• rudolfelsterweb.de (Spam-Schutz - Bitte eMail-Adresse per Hand eintippen!)

  Rudolf Elster als Lieblingsautor markieren

Diesen Beitrag empfehlen:

Mit eigenem Mail-Programm empfehlen