Kopp wunn tegen ´t Leven

Kopp wunn tegen `t Leven
Wenn ik vandaag in uns Gemeenhuus gah, denn denk ik immer noch weer an de Tied, as wi dor noch wohnen deen. Un elkmaal schütt mi denn wat van dat in d`Kopp, wat ik dor beleevt hebb. Domaals weer dat noch `n rechtschapen Burenhuus mit `n groten Vörenn, wat vandaag noch steiht, un `n groten Schür, de vör Jahren leider ofreten worden muß. In d` Schür weren an een Sied Stallen för d`Kohjen, Schapen, Höhner un Swienen un heel an d` Achterdör twee lüttje Rumen, wor `n wat quiet worden kunn, wenn `n nödig muß.
An d` anner Sied van d` Schür weer de groot Döskdeel mit twee Gulfen. Hier kwemen wi neet so völ hen, wiel Nahbers dor faaktieds Strohballen un anner Reev in harren. In d` Vörenn full dat heel neet so düchtig up, dat dor ok so völ Bott in was. Eenmal wassen wi ja `n Bült Kinner un to`n annern harren wi tiedwies noch Emders, de utbombt wassen, un Flüchtlings upnomen. Wenn`n so wull, harren wi egentlik noch völs to minn Bott. So slepen wi Kinner denn ok mit mehr Mann in een Kamer, de ollerden boven un de lüttjen unnern in d` Nahberskupp van d` Ollen. Hans, Julius un ik harren een Kamer för uns. Hans un ik slepen in een Bedd, wat daarför ok `n bietje breder was. Julius harr sien egen Bedd. Dat muß ok so wesen, wiel he bi`t Inslapen un nahst denn ok in d` Slaap stillto sien Kopp hen- un herschüddeln dee. Bi`t Inslapen, wenn he noch midden in`t Bedd leeg, gung dat noch.Dat hörde sük denn so an, as wenn `n Pennel von so`n groten Klock hen un her gung. Man wenn he snachts bi`t Umdreihen mal wat scheef to liggen kwamm un daarmit wat nahder an d` Leetkant raken dee, denn knall dat elkmaal so düchtig, dat wi daarvan upwoken. Wi dubberden denn örnlik an sien Bedd un harren erst weer `n Settje Ruh. Sünnerbarerwies wuß Julius dor smörgens nix mehr van un wenn ik hum vandaag so vör mi seeg un an domaals denk, mutt ik egentlik seggen, dat sien Kopp dat all good overstahn hett.
Wenn wi savends up Bedd gungen, dee Moder uns good in, vördem noch even na achtern to gahn. Dat was ok nödig, wiel, wenn wi snachts mal mussen, dat `n heel langen Weg was bit na achtern in d` Schür. Eenmal muß`n ja, wenn`n wat marken dee, futt togahn, um dat`n neet to laat kwamm un to`n annern truck`n sük bi de minn Tied ja nix over an un leep so in`t Nachthemd dör`t kolle Huus heel na achtern. Dat wi uns Geschäft ok boven maken kunnen, dor hebben wi in all de Jahren blot immer van drömt.
Aber eenmal weer dat denn doch so wiet. Van d` Böhn wurr `n Stück ofkleddt, Müren hochtrucken un all moi verfliest. An alls wurr docht: twee Waskebeckens, `n groten Tubb un `n Gemack. Nu harr ik dor um beden, dat ik as erst hier boven Water laten dürs un daarmit dat Gemack in Bedriev nohm. Dor harr nüms wat tegen. De Dag kwamm un dat Waterlaten kunn geböhren. Wat Süsters un Brörs stunnen um mi to, um dat groot Spektakel mit to beleven. Sull nett losgahn, do stöttde een van d` Kinner mi an un ik mutt mi woll so verfehrt hebben, dat eenfach keen Water mehr kwamm. Tomaal kreeg ik noch`n Stött un – ik wook up. Hans harr mi mit sien Ellboog een in d` Ribbens geven un mi daarmit weer in dat ruug Leven torügghaalt. Mien Baadstuuv was nettso fell weg as`t komen was. Wat`n Spiet, all blot drömt. Man dat ik nödig muß, dat harr ik leider neet drömt un daarum gung dat nu erst van Anhollen. Dat Bedd was noch drög un sull dat ok blieven. Eens was nu aber seker, heel achtern na d` Schür kwamm ik nu wiß neet mehr. Daarvör was de Saak nu al völs to wiet hen. Wat doon? In mien Kopp arbeidde dat düchtig, man in mien Leven ok. Kopp wunn dat Arbeiden un dee mi in, eenfach up Böhn to gahn. Dat weren man `n paar Treden. Mi was tomaal in d` Sinn schoten, dat Moders Inmaakglasen dor stunnen. Dat wassen meest all tweeliters, wat sük bi uns groot Familie ja woll denken lett. Egentlik harr ik dor al `n Bült ehrder up komen kunnt, wiel `n overall up Böhn up disse Glasen stöten dee. Dat Dack was nämlich neet up Stee un elkmaal, wenn dat wor lecken dee, wurr dor eenfach `n Weckglas unner stellt un denn hulp sük dat erst weer. So as ik mi besinnen kann, hett disse Glasbehelp so lang anhollen, bit wi 1952 wegtrucken sünd, wiel dor keen Geld för over was, dat Dack weer up Stee to maken.
Wenn dat nu mal `n paar Daag regen dee, see Moder smaals, wi sullen man even na de Glasen up Böhn kieken, um dat de neet overlopen deen: Dat heetde sovöl as: de Glasen lößmaken un dat Water na unnern brengen. Ik gung dor geern achter to, wiel dat `n heel eenfachen Saak was. De Glasen wurren buten Dackfenster hollen un utkippt.
Nu kweem dat aber ja ok vör, dat dat wekenlang neet regen dee un de Glasen denn ok so lang vördel of halv vull stunnen. Denn bleev dat neet ut, dat dat Water `n anner Klör kreeg un wat schummelig wurr. Aber wenn se denn vull wassen, wurren de nettso dör `t Dackfenster lößgoten as anners ok.
Is mi vandaag noch `n Raadsel, dat ik up de heel Glasbatterie neet ehrder komen bün. Nu ja, was aber ja noch nett up Tied. Ik snappde mi dat erst Glas, wat d`r stunn un leet mien Noodwater dor inlopen. Un wiel dit Water van Natur ut ok ja wat schummelig is, wurr dat liekvöl up all de Glasen mit Leckwater verdeelt. Dat full overhoopt neet up un de beid Soorten Water verdrogen sük good. Dat löß Glas wurr weer bi de annern henstellt un ik gung weer up Bedd. Van de heel Saak is ok nüms wat gewahr worden. Ik sülvst harr dat ok gau vergeten.
As dat mal weer düchtig regent harr, see Moder, de Glasen up Böhn mussen ok weer lößmaakt worden.Ja, wurr ok Tied, se streken al bold over. Ik hebb hör nett as alltied dör`t Fenster lößgoten un mi dor nix bi docht, worhen egentlik. Dat Water wurr ja in uns Regenback upfangen, wor wi uns Tee- un Etenwater utnomen. Wenn ik dor an docht harr, harr ik dat Leckwater seker in d` Emmer na buten brocht. Man nüms hett wat seggt, dat dat Water `n anner Smaak harr un is uns ok all good bekomen.
In de heel Tied bün ik villicht noch een- of tweemal in Verlegenheit komen. Aber mien Süsters un Brörs hebb ik van disse Saak nix vertellt. Ik löv, denn was dat neet in Düstern bleven un ik kunn mi denken, dat wi anners unner de Lecksteen Emmers setten mußt harren, um all dat Noodwater uptofangen.
Good is`t aber, wenn man meent, dat`t Regenwater schier is un seggen kann: smeckt lecker.

• Autorensteckbrief
• rudolfelsterweb.de (Spam-Schutz - Bitte eMail-Adresse per Hand eintippen!)

  Rudolf Elster als Lieblingsautor markieren

Diesen Beitrag empfehlen:

Mit eigenem Mail-Programm empfehlen