Koppien van Boltjes

Of un to kweem bi uns froher woll mal Visit, wor ok wi Kinner wat van harren. De broch denn woll `n Tafel Zuckerlaa of `n Püt vull Boltjes mit. De wurren denn aber neet futt up de Kinner verdeelt. Meesttieds kreeg ik dat Reev denn mit de Updrag, elker Kind up Dag `n Stückje Zuckerlaa of `n Boltje to geven. Vörweg kreeg natürelk elk wat un denn wurr dat, wat overbleven was, bi Sied leggt.
Ik harr mi daarvör `n seker Versteek utsöcht, wor nüms anners van uns Kinner as ik bikomen kunn. In uns Eetstuuv stunn `n groten Schapp, de was van Söventeinhunnert un noch `n Bietje. Vörn stunnen dor moi Tellers hochkant up un daarvör hungen Lepels ut Tinn. Wat leger stunnen dor denn noch twee oll Teekokers vör. Tegen disse Schapp stunn noch een, de was aber man halv so hoch un harr boven up elker Eck so`n lüttjen Pieler ut Holt mit `n Kugel d`r up. Dat leet wunnerbaar. Un in d` Middent stunn dor denn ok noch `n Blömpott up mit `n dicken Palm d`r in. Vör disse lüttje Schapp settde ik denn `n Stohl un kunn van dor ut d`r so boven upstappen. Van dor ut kunn ik denn nett bit up de groot Schapp recken un dor wurr dat good Reev denn henleggt. So lang as dat recken dee, gungen wi Kinner denn all mitnanner – meesttieds na `t Middageten – na de beid Schappen un denn gung mien Klauteree los.
Eenmaal was dat weer so wied. Daags vördem harren wi `n Püt mit Boltjes kregen un dor sull nu elk een van hebben, de ja boven up d` Schapp in mien Versteek weren. Süsters un Brörs stunnen un keken to, wo ik mi `n Stohl nohm un vör de lüttje Schapp settde. An hör Ogen was woll to sehn, dat se`t bold neet ofwachten kunnen, bit de Püt vandag kweem. Ik stappde up de Stohl un van dor ut up de Lüttje Schapp. Dat leep ok all good mit. Denn greep ik boven up de groot Schapp de Püt mit dat lecker Reev un wees de heel stolt. Mien Tokiekers kunn ik `t woll ansehn, dat hör `t Water in d` Mund nu al in groot Verwachten binanner leep.Nu noch even andaal klautern un denn kunn dat Verdelen losgahn. Ik stappde van d` lüttje Schapp up d` Stohl un – bleev mit mien Pullover achter een van de Pielers up Schapp sitten. De triller düchtig, bleev aber stahn. Man de Palm mutt sük woll docht hebben, dat dat bi so`n Trillern nu keen Hollen mehr gaff un leet sük eenfach so fallen. Man neet eenfach so, nee, vördem dat se up `d Grund ankweem, full se mi noch erst even up d` Nös. Van dor ut was dat ja neet mehr so wied bit na d` Footdeel. So harr ik denn ok gliek mien Straaf daarför, dat ik an hör moi Bott up d` Schapp rökelt harr. Mien Püt mit Boltjes harr ik aber fast in d` Hand un gung up Süsters un Brörs an, de aber heel neet up mi daal kwemen. Se stunnen, as wenn se anwussen weren. To verstahn was dat ja, wiel de Blömpott mit sien Ofstörten doch good Schandaal maakt harr.
Tomaal reep een van de Kinner:“ Du blöddst ja.“ Ik foot mi an d` Nös un, good un woll, mien Hand was blöderg un dat Blood van d` Nös leep mi al bi d` Borst andaal. As ik dat sach, kreeg ik natürelk naar Pien, smeet mi up d` Footdeel un fung düchtig an to reren. Ik kann mi dor vandaag neet mehr up besinnen, wo lang dat Ofstörten un dat Henleggen dürt hett. Man wenn ik mi dat noch mal all so dör`t Kopp gahn laat, denn könen dat egentlik blot Sekunnen west hebben.
Süsters un Brörs mutten woll düchtig giert hebben, wiel Moder gliek ankweem un sük de Budel bekeek. As se mi dor liggen sach, doch se, dat ik mi woll `n Oog utstött harr, wiel ik up d` Sied leeg un dat Blood over een Oog weg up d` Footdeel leep. Se gung gliek an `t Telefon un reep bi Unkel Doktor an, dat he gau komen muß. Dat leep ok good mit, wiel de nett up Tour wull un d` Klepp van d` Huusdör al in Hand harr, as sien Telefon gung.
Bit Unkel Doktor kweem – dat dürde villicht so`n fief Minüten – versöchde Moder, mi to bedaren. Dat leep hör aber neet mit, wiel ik ja immer noch blöden dee un daarmit düchtig Pien harr. Man denn was de Hülp d`r ok al. Unkel Doktor tillde mi hoch un settde mi up d` Tafel. Mi wunnerde, dat Moder dor nix tegen harr, wiel se anners immer schellen dee, wenn se uns mal up Tafel sitten sach. Mien Gesicht wurr van Blood schoon maakt un denn kunn`n ok al gau sehn, dat mien Oog nix geböhrt was. Dat Blood was nu all weg un mien Pien natürelk ok. Blot heel boven up d` Nös, dor quielde dat noch all wat. Man denn wurr dor `n Plaster upkleevt un ik muß up Bedd, um mi to verhalen. Aber dat doch ik blot. Unkel Doktor meende:“ Das Kind hat Glück gehabt, es kann jetzt weiterspielen.“ Dat full mi natürelk naar ut d` Hand. Ik harr mi dor al up spitzt, dat ik nu `n paar Daag moi pleegt wurr un nix doon dürs, wat denn noch na d` School kunn. Na ja, wenn d` Doktor dat meende, denn muß dat ja woll so wesen. Ik bleev noch `n Settje sitten un verdeelde nu erst even de Boltjes, wor woll bi dat heel Malör nüms mehr an docht harr, bit se up weren. Dat hulp all Kinner, over dat, wat dor geböhrt was, weg to komen.
`N paar Week later harr ik smörgens heel düchtig Koppien un kunn neet na d` School hen. Tegen Middag kreeg ik `t ok noch all wat in d` Maag, bit ik uplesd düchtig breken muß. As dat vörbi was, gung mi dat weer beter. All Pien was weg, nett as wenn ik `t all blot drömt harr. Man veer Week later was dat al weer to doon mit Koppien un Breken. Denn was d`r mit mien Malör doch woll wat na bleven. Well harr dat docht, dat`n so`n Pien kriegen kann, ok wenn dat blot d`r um geiht, `n paar Boltjes to halen.
To de Tied gung ik ìn Emden na d` School. Dat was immer `n langen Dag för mi. Smörgens fohr ik um seß Ühr mit de Arbeiterzug hen. Smiddags att ik bi Bekannten un tegen halv dree Ühr fohr ik denn weer na Huus. Wenn uns Maid smörgens in d` Slaapstuuv kweem un mi upwaken wull, denn was ik al immer waak. Man wenn mien Koppiendag in Anwars weer, denn kunn se mi hast neet waker kriegen. Eenmaal hörde ik, dat Moder an uns Maid see, wenn ik neet waak was, denn sull se mi man driest wieder slapen laten, wiel ik denn wiß weer mien Koppiendag harr. Dat harr keen Verkehrten hört. Van dor of an kweem de Koppien all wat faker. Un meesttieds wuß ik dat savends vördem al, wiel anner Dag `n Arbeid schreven worden sull of wiel ik mien Lehren neet all maakt harr. Daarum kunn ik denn ok good inslapen, wiel ik ja al wuß, anner Dag bruukst du neet na d` School. Dat is ok `n heel Sett good mitlopen un hett mi `n Bült Arger mit mien Mesters spaart. So was denn tominnst `n bietje Goods bi mien heel Malör rutkomen.
De Koppien is noch `n heel Sett mit mi dör`t Leven gahn. Un sünnerbarerwies was dat tomaal daan, as ik van d` School ofgahn bün. Wo dat angahn kunn, is mi, wenn ik ehrelk wesen will, vandaag noch keen Radsel.

• Autorensteckbrief (Infos & weitere Beiträge)
• rudolfelsterweb.de (Spam-Schutz - Bitte eMail-Adresse per Hand eintippen!)

  Rudolf Elster als Lieblingsautor markieren

Diesen Beitrag empfehlen:

Mit eigenem Mail-Programm empfehlen