„De overdreihte Fitnesstour“ – oder „ Wat een Buten-Eilander passer`t is...“
von Marieluise Stolper
Ick truck van`t Eiland up`t Land – nee wiet van de Küst`. Na Nörden an`t oal Haben – dat muss al weden, so kunn ick elk Daag dat Water seh`n.
Alltied weer ick nu mit Rad ünnerwegs! Mol an`t Diek, de Schkäpen sehn –na Hage un Tidofeld – Nörden un umto.
Nu frags`t warum? Is doch kloor, för`t Taxi fehlt dat Geld! Un toofoot rör`t in`t Beenen!
Un wullt de Welt rund um Ostfreesland studeern, mußt allwiel ok wat reskeer`n!
An een Sönndag do weer`t sowiet! De Sünn`scheen heet van`t Häwen ..........wat sull ick moken? An Diek liergen un braden?
Een Fitnessprogramm na oll Schlach stunn up mien Plan! Een Rundreis över al de Sieldörpen de sück as Perlenkett` achtern Diek verstecken – mit Rad versteiht sück!
Ick wünsch`mi sülven veel Glück för disse Reis. Also rup up Rad, een Rucksack mit Notproviant dür ne fehlen – een Appel, Water unn twee Kilo Kaasen! Mehr bruuk`t nee, dat Eten wull ick mi nu offwennen,, un wenn ick düchtig in de Pedol`paas, rullen seker ok de Punnen beter of!
Een Sünnhotje up, nu gung dat los!
Eerst mol dör de Park van Schloß Lütetsburg – ik hal deep Luft, wat is dat doch moi in de Fröh.....Noch nüms unnerwegens, allens so still....an de Büschen van Berum längs – dor is de Natur een Freid. De Kohlmeisje piept mi wat in de Ohren, de Elsters is an schladdern un schür`n midden in Holunderbusch – an Burg Berum vörbi – na Nessmersiel – ick see de geele, brune un gröne Struken un de Sünn is an glinnern! Ick hebb dorbie mien Gedanken up Loop – denk an Ebbe un Floot, an dat Oller....un wat woll noch so kummt! Aver toon Glück geiht mi noch good...Man good dat ick jümmers Fohrrad fohr`n bün, do mok ick jung Lü noch wat vör....
Wieder na Dornumersiel over Accumersiel na Bensersiel. Do ras ick man so bi langs...bit na Neuharlingersiel! Dree Stünn bün ick nu ünnerwegens ohn Paus`! Ick bünn bannig stolt up mi!
Ick lot mi van een Flohmarkt uphalen. Ick hoal an un bummel övern Markt un funn för mien Sattel een Polsterung! Mutt nee lang överlegen – för de Rundreis is dat een goode Investition!
Rücktour?? Jo, beter wär`t!
Ick denk – nu kummt bold Carolinensiel un Friederikensiel – un denn links of na Tengshausen, wor mien Kinner hör Bliev hem....Is ja nee mehr wiet – denk ick noch – kunnst ja een Ofstecker moken – un frei mi up de Gesichter van mien Söhn un Schweegerdochter! Wat de woll seggen....Moder up Rad...van Nörden heel de wiede Tour .....dat de noch so fit is hem wi nee dacht.....soo een Överaschung!
Un wieder geiht de Fohrt – immer liek ut de Küstenstraat lang! Up Diek blök de Schkapen mi to- un de Kulleroogen van de swartbunten Kohjen up de Wieden dunnen mi good. Ick seh`de Boadgasten up`n Diekstahn un kieken as wull`n se seggen:“ Wat een groodet Wunner-güstern weer hier noch Water unn nu is all weg !?“ Mien Hart gung open un ick föhl mi free un licht...
Nu dör Carolinensiel, de Straat is vull van Boadgasten in Cafe`s un Geschäften....ick pingel un fohr dör dat Getümmel, menning een kiek mi na-de sall`n woll denken.....“Junge , de neiht dor bi langs....un dat in hör Oller...!“
Na veer Stünn up de olle Drahtesel- Kaassteenen wiesen den Weg torück-de Rück`all wat krumm,de Bee`n stief, stunn ick vör de Dör....doch al dicht-unn still- keen Minsch to seh`n...so stunn ick alleen upStraat-de Vorfreid verfloagen!
Wo kunn ick ok wagen oh`n Nögen to kamen!?
Ick strieck um`t Huus! Rollos sünd dicht! Ick dreih de Waterkran up un hol mien Kopp unner-söck mi een Sünnenstohl. De Huuskater kiekt kört um de Eck, will de Oma in hör Sünnen-Outfit, so frömd antoseh`n, nich begröten. Dreiht sück um , de Steert in`t Höch-as wull he seggen:“Sowat! So genierlich antoseh`n – uns Oma in körte Bux un nackte Been ! Well wull dat woll seh`n! „ De Kater verkrupp sück up Nimmerwiederseh`n!
Ick weer möh vun de Radtour,so möh un denk:“ Keen Minsch wull mi seh`n, keen Kater mi trösten!“
So funn ick een lütten Trost in een Wulldeck `un legg mi damit upp mien Sünnstohl! Oh`n een gemütlich Teetied sleep ick inn. De Sünn deiht hör Deel dorto. De Vögel up de groode Appelboomen sing`t mi in Slaap.......
Ick dröm van 1.Pries bi Radrennen för oll Lü.......!
Na twee Stünn waak ick up-is hast Abend. Ick dreih mi kört-de Kater un de Kinner ne in Sicht! Davör hebb ick een gooden Sünnbrand. Un Schmacht........!!!
Een Appel mut langen, een Schluck Water as Festmohl! Wat bleef mi över, de heele Tour no mien Bliev, mien Haben Torück....Also rup up Rad, mien Knaaken rieten un as ick mi umdreih, kiek de Kater mi na as wull he seggen:“Dat hest nu davon, goode Reis..!“
Weer up Rad un weer Kilometer um Kilometer an de Sieldörpen un Kaassteenen vörbi – immer liek ut. So strampel ick mi off, de Sünn brannt immer noch va Booven!
Mien Luun weer hast as Störm un Gewitter, denn ick mark een Rieten un Pien in mien Knaaken. Ick segg to mien Pien:“Hol di van mi weg, ick hebb die nee ropen.“
Kruse Gedanken fohr`n Karussell in mien Kopp un ick strampel un strampel, denn ick wull na Huus....
Ick mark mien Sünnbrand, nu ok in Nack`..mien Sünnhotje har ick in Tengshuusen vergeetenun an Sünnöl nee doacht....Brassig över mi sülven trampel ick erst recht in de Pedal`n. „Hoppentlich bün`k bold to Huus“....De Sünn gung al unner un ick kunn mi nee an de goldenrode Schien freien..! Wo kunnt ok so mal wäden un ohn Nögen bit na Tengshuusen up Pad gohn!
De Sattelplster geev nix Goodes mehr her....un mien Schmacht......! De Swienhund in mien Borst geev ok sein Kommentar...hee weer an anpriesen:“ Bratschieben mit Kotelett?“ Tuffelsalat mit Fisch? Oder Pannkook fällig? Anholen un eten?
In mien Outfit kunn ick nu in keen Lokal! Dat weer to genierlich-tominns in mien Oller! Keen Laden mehr open....!Un mien Knippke let unner Schwindsucht....!
To glieker Tied leep in Fernseh`n de „Tour de France“ un ick mok ut Sympathie de „Tour de Sieler Küst..“Keen Reporter an mien Siet un keen Minsch spend`t Biefall! Keen Doktor kümmert sück um mi....
Schoonoff mit Muskelkater un Rüggpien keem ick na mien Marathontour –to`n Glück heel oh`n Maleur-to Huus weer an. Sowat kunn ok blot een Buteneilander passeern...! Vör`n Anfangstraining weer dat aver wol Spitze!
An mien Dör kleev een Zettel:“Leev Moder, wor büst`, wie weer`n mit Rad ünnerwegens van Tenghuusen över al de Sieldörpen immer liek ut na Nörderland-un an dien Dör-un du weerst ne dor!“
Ick weer platt un kunn nix mehr seggen!
Ick weer bannig vergrellt över den leeven Godd, he harr davör sörgen kunnt, dat al in Rieg kweem , wenn he mien Kinner un mi tüschen Neßmersiel un Tengshuusen tomöt kummen harr!Wi harrn dor een komod Teetied moken un up Diek sitten un de moi Sünnenunnergang kieken kunnt.
He wull aver wol, dat ick een heel Bült darut lern:
„Nee ahn Nögen up Visite, man erst recht nee bi so`n Gewaltstour!
Nee sück sülven överschätzen!
Allens mit Maaten moken-ok ne Fitnesstour!
In de unnerste Gangart krupp ick to mien Köhlskaap un slaag mien Buuk vull. De Swienhund in mien Borst un ick fullen tofreeden un möh in mien Bedd un loten de leeve Godd een goode Mann weden........
Bi mien nächst` Tour steiht fast-dat geiht denn in`t Binnenland oder an een anner Küst`- aver bloot in dree Törn`s un een Slaapsack dorbie!
Vorheriger TitelNächster TitelDiese Situation habe ich tatsächlich erlebt und versucht in witzige Form zu bringen.Marieluise Stolper, Anmerkung zur Geschichte
Die Rechte und die Verantwortlichkeit für diesen Beitrag liegen beim Autor (Marieluise Stolper).
Der Beitrag wurde von Marieluise Stolper auf e-Stories.de eingesendet.
Die Betreiber von e-Stories.de übernehmen keine Haftung für den Beitrag oder vom Autoren verlinkte Inhalte.
Veröffentlicht auf e-Stories.de am 09.11.2004.
- Infos zum Urheberrecht / Haftungsausschluss (Disclaimer).
Marieluise Stolper als Lieblingsautorin markieren
Wir Kinder aus dem JWH
von Annett Reinboth
Mein Buch "Wir Kinder aus dem JWH", erzählt von meinen ersten 18 Lebensjahren.
Ich bin in der ehemaligen DDR aufgewachsen. Mein Elternhaus war ein kaputtes und krankes dazu.
Es war nur eine Frage der Zeit bis ich in einen JWH eingewiesen wurde. Viele glaubten damals das so ein Jugendwerkhof für Verbrecher sei. In meinem Buch geht es nicht darum, das ich nach dem Mitleid der Menschen schreie. Ich stelle nur in Frage, ob das was man uns damals angetan hat noch in einem gesunden Maße gerechtfertigt werden kann...
Möchtest Du Dein eigenes Buch hier vorstellen?
Weitere Infos!
Vorheriger Titel Nächster Titel
Hat Dir dieser Beitrag gefallen?
Dann schau Dir doch mal diese Vorschläge an:
Diesen Beitrag empfehlen: