Paul Rudolf Uhl
Grenzenlos
Wann i so nochdenk, kenn i s glei,
dass oiss sei Grenz hat – wirkli woahr !
Und grenznlos auf dera Wejt
is nix – ned moj as Meer sogoar…
Da Berg heart drobm am Gipfe auf,
de Lända, Städt, as Dorf, de san
moj goar – es fangt wos andas o…
Ob’s Wejtall unendli sei kann?
Zwar riesig, doch es is wo goar
und s Nix geht irgndwo dann her…
Im Mikrokosmos gibts a Grenz –
des zun vasteh, is ziemli schwer.
Doch hojt – do fojt ma ei – da Mensch -
bei dem, do woaß i s fast scho gwieß,
bei dem konn ma beweisn, dass
de Dummheit oft unendli is…
Anmerkung: Ich zähle mich gnadenlos dazu...
Die Rechte und die Verantwortlichkeit für diesen Beitrag liegen beim Autor (Paul Rudolf Uhl).
Der Beitrag wurde von Paul Rudolf Uhl auf e-Stories.de eingesendet.
Die Betreiber von e-Stories.de übernehmen keine Haftung für den Beitrag oder vom Autoren verlinkte Inhalte.
Veröffentlicht auf e-Stories.de am 07.07.2013.
- Infos zum Urheberrecht / Haftungsausschluss (Disclaimer).