Ingrid Höft
A oide Liab
Von alle Kerl war er da scheena
und hod aa recht guad danzn kenna.
De große Liab waar's, hob i gmoant
und hob eahm lang no noche gwoant.
Jetzt bin i eahm moi eine grennt
mei Liaba, hät den boid ned kennt.
Am Kopf, do hod der kam no Hoar
und Zähn, do fejhn eahm aa a poar.
Vom Gwicht, do mog i gorned ren
san fuchzig Kilo mehra gwen.
Sei Anzug, is an eahm dro ghängt
ois hät eahm den scho Oana gschenkt.
Er hod ma aa sei Leid glei klogt.
Sei Weib grod gstorm is, hod er gsogt
und ohne Frau do waars recht fad
und daß er wieda sucha daad.
Er frogt mi dann glei wias mia geht
und ob i denn an Mo no hät,
wenn ned dann kanntn ja mia zwoa
uns jetzt no recht schee zamma doa.
I waar sei große Liab moi gwen
und er, er daad mi heit no meng
und weil er aa no praktisch denkt,
s' waar guad, ja weil ma se scho kennt.
Mei liaba Gott – ja mia daad's glanga,
wos daad i mit dem Depp ofanga,
daß des mit uns zwoa nix worn is,
do hob i Glück ghabt – des is gwieß!!!
Vorheriger TitelNächster Titel
Die Rechte und die Verantwortlichkeit für diesen Beitrag liegen beim Autor (Ingrid Höft).
Der Beitrag wurde von Ingrid Höft auf e-Stories.de eingesendet.
Die Betreiber von e-Stories.de übernehmen keine Haftung für den Beitrag oder vom Autoren verlinkte Inhalte.
Veröffentlicht auf e-Stories.de am 19.10.2010.
- Infos zum Urheberrecht / Haftungsausschluss (Disclaimer).